Bolesław Antoń
 kapitan
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
ok. 1916–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Bolesław Stanisław Antoń[a] (ur. 18 lutego 1898 w Nowym Sączu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski legionista, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, obrońca Lwowa, żołnierz KOP oraz kapitan Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 18 lutego 1898 w Nowym Sączu w rodzinie Stanisława i Józefy Antonów. W I wojnie światowej walczył jako żołnierz Legionów Polskich. Uczestniczył w bitwie o Lwów (1918-1919). Następnie wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, został ranny pod Magierowem.
W okresie międzywojennym pozostał w wojsku i służył w 1 pspodh. oraz w 20 pułku piechoty, a także w Korpusie Ochrony Pogranicza. Od 1925 pełnił służbę w 28 pułku piechoty. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W marcu 1939 równocześnie pełnił obowiązki komendanta 28 Obwodu PW[3]. Do września 1939 pełnił służbę na stanowisku komendanta miejskiego Przysposobienia Wojskowego Łódź IV[4].
W czasie kampanii wrześniowej był kwatermistrzem 146 pułku piechoty. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 dostał się do niewoli sowieckiej i osadzono go w obozie jenieckim w Kozielsku[4]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim[1] i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie po 60 latach otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[5][6]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[7]. W czasie ekshumacji przeprowadzonej w 1943, odnaleziono należące do niego 1 zaświadczenie i części legit. ofic.[8], a zwłoki oznaczono numerem 2113[9][4]. Figuruje na liście wywózkowej z 2 kwietnia 1940[4].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[10][11][12]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[13][14][15].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi[4]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
- Odznaka Honorowa „Orlęta”[4]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W źródłach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000., str. 7, ISBN 83-905590-7-2. oraz na Liście osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie, str. 26, występuje pod nazwiskiem Anton.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tarczyński i in. 2000 ↓, s. 263.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 52.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 674.
- ↑ a b c d e f g h Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 7.
- ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
- ↑ Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-11-17] (pol.).
- ↑ Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność., pbc.uw.edu.pl, 9 października 1948, s. 4 [dostęp 2024-11-17] (pol.).
- ↑ Auswärtiges Amt, „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 224 [dostęp 2024-11-17] (niem.).
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 26 [dostęp 2024-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Obwodowi komendanci Przysposobienia Wojskowego (1928–1939)
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni odznaką pamiątkową „Orlęta”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1898
- Zmarli w 1940
- Żołnierze Legionów Polskich 1914–1918 (Austro-Węgry)
- Ludzie urodzeni w Nowym Sączu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu